او کیست ؟!!

خدایا عاشقت هستم

او کیست ؟!!

پیش از اینها فکر میکردم خدا

خانه ای دارد کنار ابرها

مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس خشتی از طلا

پایه های برجش از عاج و بلور

بر سر تختی نشسته با غرور
ماه برف کوچکی از تاج او

هر ستاره ، پولکی از تاج او

اطلس پیراهن او ، آسمان
نقش روی دامن او ، کهکشان

رعد و برق شب ، طنین خنده اش

سیل و طوفان ، نعره توفنده اش
دکمه پیراهن او ، آفتاب

برق تیغ خنجر او مهتاب

هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست

بیش از اینها خاطرم دلگیر بود

از خدا در ذهنم این تصویر بود
آن خدا ، بی رحم بود و خشمگین

خانه اش در آسمان ، دور از زمین

بود ، اما در میان ما نبود
مهربان و ساده و زیبا نبود

در دل او دوست هم جایی نداشت

مهربانی هیچ معنایی نداشت
هر چه می پرسیدم من از خود ، از خدا

از زمین ، از آسمان ، از ابرها

زود میگفتند: این کار خداست
پرس و جو از کار او ؟ کفر خداست

هرچه میپرسی ، جوابش آتش است

آب اگر خوردی ، عذابش آتش است
تا ببندی چشم ، کورت میکند

تا شدی نزدیک ، دورت میکند

کج گشودی دست ، سنگت میکند
کج نهادی پای ، لنگت میکند

با همین قصه ، دلم مشغول بود

خوابهایم خواب دیو و غول بود
خواب میدیدم که غرق آتشم

در دهان اژدهای سرکشم

در دهان اژدهای خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین

محو میشد نعرهایم، بی صدا

در طنین خنده ای خشم خدا
نیت من ، در نماز و در دعا

ترس بود و وحشت از خشم خدا

هر چه میکردم ، همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود

مثل تمرین حساب و هندسه

مثل تنبیه مدیر مدرسه
تلخ ، مثل خنده ای بی حوصله

سخت ، مثل حل صدها مسئله

مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
تا که یک شب دست در دست پدر

راه افتادم به قصد یک سفر

در میان راه ، در یک روستا
خانه ای دیدم ، خوب و آشنا

زود پرسیدم : پدر ، اینجا کجاست ؟

گفت : اینجا خانه خوب خداست !!
گفت : اینجا میشود یک لحظه ماند

گوشه ای خلوت ، نمازی ساده خواند

با وضویی ، دست و رویی تازه کرد
با دل خود ، گفتگویی تازه کرد

گفتمش : پس آن خدای خشمگین ؟!!

خانه اش اینجاست ؟ اینجا ، در زمین ؟!!
گفت : آری ، خانه او بی ریاست

فرشهایش از گلیم و بوریاست

مهربان و ساده و بی کینه است
مثل نوری در دل آیینه است

عادت او نیست خشم و دشمنی

نام او نور است نشانش روشنی
خشم نامی از نشانی های اوست

حالتی از مهربانی های اوست

قهر او از آشتی ، شیرین تر است
مثل قهر مهربان مادر است

دوستی را دوست ، معنی میدهد

قهر هم با دوست معنی میدهد

تازه فهمیدم خدایم ، این خداست

این خدای مهربان و آشناست

دوستی ، از من به من نزدیکتر
از پدر مادر به من مهربانتر

آن خدای پیش از این را باد برد

نام او را هم دلم از یاد برد

آن خدایی که به مثل خواب بود
چون حبابی ، نقش روی آب بود

می توانم بعد از این ، با این خدا

دوست باشم ، دوست ، پاک و بی ریا
میتوان درباره گل حرف زد

صاف و ساده ، مثل بلبل حرف زد
چکه چکه مثل باران راز گفت

با دو قطره ، صد هزاران راز گفت

میتوان با او صمیمی حرف زد
مثل باران قدیمی حرف زد

میتوان تصنیفی از پرواز خواند

با الفبای سکوت آواز خواند
می توان مثل علفها حرف زد

با زبانی بی الفبا حرف زد

می توان درباره هر چیز گفت
میتوان شعری خیال انگیز گفت

مثل این شعر روان و آشنا :
پیش از اینها فکر میکردم خدا...

نظرات شما عزیزان:

مشیانه

ساعت17:48---2 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

ایولل بابا آخرش خیلی مطالبت قشنگه اما همش شعره تازه خیلی هم طولانی ان

راستی به نظر شما میشه آدرسه وبلاگم رو عوض کرد

جوینده ی راه نور(خواهر کوچیکه)

ساعت17:28---11 بهمن 1389

سلام!
خصوصیتتون رو نوشتم .....
خوشحال میشم به وبم بیایید و نظرتون رو بگید!

bahar

ساعت18:26---10 بهمن 1389

[وب سایت]

عاليه

جوینده ی راه نور

ساعت17:11---10 بهمن 1389

سلام
امروز به خاطر محبت و شادی یه دوست که خیلی برام عزیزه خوشحالم.
برای همین دلم میخواست که به همه گل بدم !
تا این طوری محبتش رو به همه تقسیم کنم تا بدونه که چقدر برام عزیزه.
[گل]

جوینده ی راه نور(خواهر کوچیکه)

ساعت12:40---8 بهمن 1389

حرمت اعتبار خود را

هرگز در میدان مقایسه ی خویش با دیگران مشکن

که ما هر یک یگانه ایم

موجودی بی نظیر و بی تشابه

و آرمانهای خویش را

به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مکن

تنها تو می دانی که « بهترین » در زندگانیت

چگونه معنا می شود

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر

بر آنها چنگ درانداز، آنچنان که در زندگی خویش

که بی حضور آنان، زندگی مفهوم خود را از دست می دهد

با دم زدن در هوای گذشته

و نگرانی فرداهای نیامده

انگشتانت فرو لغزد و آسان هدر شود

هر روز، همان روز را زندگی کن

و بدین سان تمامی عمر را به کمال زیسته ای

و هر گز امید از کف مده

آنگاه که چیز دیگری

برای دادن در کف داری

همه چیز در همان لحظه ای به پایان می رسد

که قدمهای تو باز می ایستد

و هراسی به خود را مده

از پذیرفتن این حقیقت که

هنوز پله ای تا کمال فاصله باشد

تنها پیوند میان ما

خط نازک همین فاصله است

برخیز و بی هراس خطر کن

در هر فرصتی بیاویز

و هم بدینسان است که به مفهوم شجاعت

دست خواهی یافت

آنگاه که بگویی دیگر نخواهمش یافت

عشق را از زندگی خویش رانده ای

عشق چنان است که هر چه بیشتر ارزانی داری، سرشارتر شود

و هر گاه که آن را تنگ در مشت گیری، آسان تر از کف رود

پروازش ده تا که پایدار بماند

رؤیاهایت را فرومگذار

که بی آنان زندگانی را امیدی نیست

و بی امید، زندگی را آهنگی نباشد

از روزهایت شتابان گذر مکن

که در التهاب این شتاب

نه تنها نقطه ی سرآغاز خویش

که حتی سرمنزل مقصود را گم کنی

زندگی مسابقه نیست

زندگی یک سفر است

و تو آن مسافری باش

که در هر گامش

ترنم خوش لحظه ها جاریست.

امین

ساعت7:34---8 بهمن 1389

[وب سایت]

سلام پژمان جان
ممنون از اینکه منو قابل دونستی و اومدی
من هم لینکت کردم
فعلا بای

ali

ساعت17:51---7 بهمن 1389

[وب سایت]

وب قشنگی داری
به منم یه سری بزن
خوشحال میشم
اگه خواستی منو بلینک

M&A

ساعت9:22---7 بهمن 1389

[وب سایت]

سلاممممممممممممم__________#__##__#
________________#########_#____#_#
________########____________##_#_#
_____##__##___ _____________ ____#_#
____##_#___#_____________________#
____#_#___#_________________##___#
____#_#__##___________#######_____#
____#__#_#_________###________##__#
_____##_______###_#_____##_____#________#######
_______###_______#_____###______##____##__###__#
_________#______#________#___#__#____##_##من##_#
_________#______#_______#####___#___##_##____#__#
__________#_____##____##_______#____#__#_____#__#
___________##____##__________#######___#___##__#
_____________##____##_____###_____#_____###____#
__________#############_####______#_________#
_______##_______#______#____#_____#___________#
_____##_________#______#____#_____##_________#
___##___________#_______#___###__###________#
__#____________###_______###___##___#______#
_##__________##___#____##____________#___##
_#__________#______####______________#_##
##_________#____ ______________ _ ______#
#__________#_آپ کردم نمي خواي بياي ببيني؟ __ #
_#_________#____بدوووووووووووو بياااااااااااا_____#
_##________#_____________________ ###
___##____##________-----------____#__ ##
_____#########_____^_^________####___#
___##_________###________#####_________#
__#_____#________##_#####__________#########
_#___###__##_______#_____________##__________##
_#__#_______##______#__________##______________##
_#__#_________##____#___##____#____########__##
__#_#__منتظرما_#____#_#_#___##___##________##__ _#
__##_#__________#___###___####___#_ ___#_#
___##__#________#___#________#__#_____________###
____##__##____##__#___________#__##_________##
______##__####__##______________#__##_____##
________########___________________#######

جوینده ی راه نور

ساعت11:13---6 بهمن 1389

شادی را هدیه کن ، حتی به کسانیکه آن را از تو گرفتند،
عشق بورز به آنانکه دلت را شکستند،
دعا کن برای آنانکه نفرینت کردند.
و درخت باش بر غم تبرها،
پرواز کن به کوری چشم خفاشها،
بهار شو بخند که خدا با توست
[گل][گل][گل][گل]
سلام اپم خوشحال میشم به کلبه ام سر بزنید.

×××Mery×××

ساعت15:28---3 بهمن 1389

[وب سایت]

سلام خوبی؟؟؟!!
تو اینکه وب من از وب تو قشنگ تره که حرفی نیست...
نه بابا ناراحت چیه؟؟!!
کمک خواستی هم بگو..
فعلا..!!

جوینده ی راه نور

ساعت17:07---2 بهمن 1389

سلام مهربان!
از متنی که برام نوشتید و همین طور که لایق میدونید و به کله ام سر میزنید سپاس!
و اما حث خدا و انسان و جهان که کل فلسفه و عرفان و حتی علم حول این مثلث میچرخه.
انسان دارای اختیار هست اما نه اختیار مطلق و نه اسارت مطلق .
دایره ی اختیار انسان محدوده اما دایره ی حکمت و قدرت خداوند نامحدوده .
منبع محدود یعنی اختیار انسان خارج از اختیار خود خدا نیست و به اذن خودش هم اعمال و رفتارمون ریز یا درشت انجام میگیره مسیر هر ادمی توسط مخلوقش تو دفتر تقدیر و قضا به ثبت رسیده.ولی این به معنای دست روی دست گذاشتن و کاری نکردن نیست!!!
در حد و حدود مرز های محدود خودمون اختیار داریم.
درسته همه چیز رو خود خدا از طریق کتب اسمانی و پیامبران و .... به ادم توضیح داده اما در نهایت قدرت اختیار و انتخاب با خود ادم هست این که بخواد راه درست بره یا باطل.

جوینده ی راه نور

ساعت16:51---2 بهمن 1389

بر بلندای تمامی تفکرات مثبت‌گرای خویش، محکم بایست و با چشمانی سرشار از کنجکاوی و محبت به دریا نگاه کن
هرآن‌چه که در خود می‌جویی را در گستره‌ی پرتلاطم دریا خواهی یافت
موسیقای عاشقانه‌ی دریا، چه در آرامش زیبایش و چه در امواج سهمگینِ به‌ظاهر ویرانگرش.

به دریا نگاه کن تا تمامی احساس مثبت‌اندیشی و مثبت‌گرایی را یک‌جا در پهنه‌ی آبی و زیبای آن بیابی. تو چون خوب به آن آبیِ آرام بنگری، خواهی دید غرور را، آرامش را، تفکر را، تلاطم را، اعتمادبه‌نفس را، برتری و رجحان بی‌حدوحصر را و قدرت را – قدرتی که در لابه‌لای امواج دریا نهفته است- همان قدرتی که همواره در تو جریان دارد، همان قدرتی که تو را قادر به انجام هر ناممکن می‌کند و تو هم‌چنان به دریا نگاه کن
می‌بینی؟